Alban Skenderaj--Vetem ty

Vetem ty

Me mire te isha une nje shkemb,
dhe dallget te rrihnin kohen qe sme dhemb,
mbase me mire do te ishte te isha une nje mal,
diellin me rreze te me griste kemishen e bardhe.

Edhe me mire do te ishte te isha une nje peme,
me fruta e gjethe te blerta qe kurre te mos bien,
me mire akoma do te ishte te isha une nje kenge,
qe tinguj dhe nota te thurja per ty ne cdo vend.

Por une e di,
e dashur kam nje detyrim,
gjithmone me ty,
ne lindje perendim.

Jo smund te jem,
as shkemb, as mal, as peme,
thjesht nje njeri,
per ty une do te jem.

Se ti je motiv i jetes sime,
dhe per ty do te jetoj,
ti me mban te fle pa mendime,
vetem ty, une enderroj.

Sikur te isha une nje vend qielli ne toke,
zemren tende do te vija une te lundroja,
dhe nje yll te isha me dienj e drite ne sy,
driten time gjithe, une do ta falja ty,
ty vetem ty,
ty vetem ty,
ty gjithmone ty,
ty vetem ty.

Por une e di,
tani cdo gje ka nje kuptim,
eshte thjesht nje ndjenje,
pa fund pa perendim,
tani po mund te jem,
dhe shkemb dhe mal dhe peme,
gjithcka per ty,
per ty une do te jem.

E ti je motiv i jetes time,
dhe per ty, vec per ty do te jetoj,
ti me mban te fle,
ti me mban te fle,
pa mendime,
pa mendime,
vetem ty,
vetem ty,
une enderroj.